Λονδίνο 2018
Πέμπτη
Το ταξίδι ξεκίνησε με ανυπομονησία για τις νέες εμπειρίες που θα προσλάβουμε οικογενειακά αλλά και λίγο φόβο αν θα μπορέσει η ετερόκλητη ομάδα να ανταπεξέλθει στις μεγάλες απαιτήσεις που απαιτούνται καθώς και αν θα υπάρξει κάποιο απρόοπτο.
Με αυτές τις αγωνίες στο πίσω μέρος του μυαλού μου ξεκινήσαμε Πέμπτη μεσημέρι από την Αθήνα με κατεύθυνση στο Στάνφορντ του Λονδίνου.
Παρέα μου μετά από λίγους μήνες αποχής ο Καζαντζάκης που τώρα κεντάει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Ζορμπά.
Ξεκούραστα με το τρένο και το μέτρο φτάσαμε στο ξενοδοχείο όπως το είχαμε σχεδιάσει.
Αφήσαμε τα πράγματα και πήραμε το λεωφορείο για το κέντρο που σε λίγα λεπτά με πλημμύρισε απο μνήμες σαν σαν μην είχα λείψει καθόλου. Ίδια ατμόσφαιρα, ίδια ιδιοσυγκρασία όλα στην θέση τους όπως τα θυμόμουν και ήλπιζα.
Βόλτα στα μαγαζιά και πρώτα ψώνια, η θερμοκρασία ήταν ιδανική και ευτυχώς απουσίαζε η βροχή που είχε πάει στην Αθήνα ευτυχώς.
Το βράδυ επιστροφή στο δωμάτιο προσπαθώντας να βάλω στο μυαλό μου που είμαι και ότι δεν είναι όνειρο καθώς και να σχεδιάσω το αυριανό πρόγραμμα.
Παρασκευή
Ένας υπέροχος ήλιος ενισχύει την ήδη καλή διάθεση για την ημέρα που θα ακολουθήσει, έχουμε κλείσει εισιτήρια για να ανέβουμε σε έναν ουρανοξύστη όποτε ξεκινήσαμε προς τα εκεί.
Μετά από έλεγχο ανεβήκαμε με απίστευτη ταχύτητα στον τριακοστό πέμπτο όροφο με βουλωμένα τα αυτιά σε έναν ωραίο τροπικό κήπο με καφετέρια και μπαλκόνι που είχε ανεμπόδιστη θέα σε όλη την πόλη , εντυπωσιακή κατασκευή και όμορφος χώρος.
Κατεβήκαμε μετά από μια ώρα και κατευθυνθήκαμε προς την γέφυρα του Λονδίνου που με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι άλλαξε ο καιρός σε λίγα λεπτά και ξεκίνησε δυνατό χιονόνερο με πολύ κρύο.
Την διασχίσαμε γρήγορα και πήγαμε προς το Μουσείο τέχνης ted με ευεξία λιγότερο για την τέχνη που φιλοξενούσε και περισσότερο για την θαλπωρή που υπήρχε στον χώρο.
Όσο γρήγορα άλλαξε προς το χειρότερο ο καιρός τόσο γρήγορα βελτιώθηκε, έτσι πήραμε κατεύθυνση προς το πολεμικό Μουσείο που τα δύο τεράστια κανόνια είναι τοποθετημένα να υποδέχονται τους επισκέπτες στην είσοδο.
Σύντομος έλεγχος στα σακίδια και παρέα με τα παιδιά ξεκίνα η ξενάγηση με εμένα να δίνω πλήθος πληροφοριών σημαντικών και μη ελπίζοντας να έχω την προσοχή τους.
Επόμενος στόχος το Big Ben που δυστυχώς ήταν καλυμμένος λόγο εργασιών, δίπλα η προεδρική κατοικία πάντα πολύ καλά φυλασσόμενη και με μεγάλο αριθμό επισκεπτών για την πρωθυπουργό.
Μετα από λίγα μέτρα τύχαμε αλλαγή φρουράς και επιθεώρηση των στρατιωτών αλλά και των αλόγων που θα έπρεπε να είναι πλήρως συνεργάσιμα στις εντολές του αυστηρού αξιωματικού.
Χρήση υπόγειου σιδηρόδρομου και μετακίνηση στα docklands που φιλοξενεί την οικονομική καρδιά της μεγάλης Βρετανίας. Ουρανοξύστες και μεγάλες εταιρίες με χιλιάδες υπαλλήλους να έχουν έδρα εκεί νιώθεις την οικονομική δύναμη που υπάρχει κάνοντας την Ελλάδα να δείχνει τόσο μικρή.
Πήραμε ένα τρένο δεν έχει οδηγό και είναι δωρεάν προς το Γκρίνουιτς , ανεβήκαμε όσο γρηγορότερα μπορούσαμε στον ομώνυμο λόφο με αντίπαλο το σκοτάδι που θα έκανε την επίσκεψη ανούσια.
Προλάβαμε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα καθώς έχει θέα το ποτάμι και την πόλη, υπέροχη στιγμή , την ρούφηξα και την αποθανάτισα για να μπορώ την επαναφέρω στο μέλλον στην μνήμη μου.
Ακολουθήστε σύντομη βόλτα στο πλοίο cutty sark και τέλος η επιστροφή στο δωμάτιο τόσο πλούσιοι με μια μόνο ημέρα.
Σάββατο
Πρώτη στάση στο hyde park για να δούμε την αλλαγή φρουράς που γίνεται καθημερινά στις έντεκα, αργήσαμε λίγο αλλά αυτή άργησε περισσότερο από εμάς. Τελικά δεν θα χάναμε κάτι ιδιαίτερο καθώς ήταν μόνο μια μικρή παρέλαση με έφιππους στρατιώτες που πέρασαν εμπρός μας.
Το πολυκατάστημα Χάρολντ ήταν σε κοντινή απόσταση και ευκαιρία να προστατευτούμε από την ελαφριά βροχή , μεγάλη ποικιλία και πολυτελή προϊόντα με ιδιαίτερη πινελιά τον υπάλληλο που είναι στις τουαλέτες και ψεκάζει με ακριβά αρώματα τον χώρο, τελικά όλους τους ψεκάζουν.
Το μουσείο φυσικής ιστορίας ήταν ο επόμενος στόχος, το ψιλόβροχο συνέχισε και έκανε δύσκολη την μισάωρη παραμονή έξω προκειμένου να μπούμε με τον κόσμο να συρρέει από όλα τα μέρη του κόσμου μεταξύ τους πολλούς Έλληνες.
Την θέση του δεινόσαυρου που θυμόμουν στην κεντρική σάλα έχει πλέον πάρει η ραχοκοκαλιά μιας γαλάζιας φάλαινας , υπέροχο κτήριο , παρότρυνση για δωρεά πέντε λιρών στην είσοδο και επίθεση στην τεράστια ποικιλία με οτιδήποτε υπάρχει και υπήρχε στον πλανήτη μας.
Το μουσείο επιστημών που είναι μεσοτοιχία θα είναι η επόμενη επιλογή με το διάστημα και την ανθρώπινη τεχνολογία, παρακολούθηση 3d ταινίας με την πρώτη ανθρώπινη προσελήνωση (που δεν άξιζε τελικά).
Άρχισε να χάνεται ο ήλιος και ήταν τέλεια ευκαιρία να διασχίσουμε το γειτονικό Χάι Παρκ για να βρεθούμε στον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης oxford street και να τον ακολουθήσουμε έως το piccadilly circus που είναι οι τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες καθώς και τα θέατρα που δυστυχώς αφήσαμε την θέαση τους για επόμενο ταξίδι.
Επιστροφή στο σπίτι με τον υπόγειο που είναι βολική και ξεκούραστη η μετακίνηση μας σε αυτόν αν και υπήρξαν χρεώσεις που δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί έγιναν.
Πάλι κουρασμένοι αλλά τα τόσο πολλά που είχαμε ζήσει μας είχαν αποζημιώσει.
Έξω από το δωμάτιο που είχε θέα στον δρόμο μου έκανε εντύπωση που έβλεπα του Άγγλους να πίνουν και να φωνάζουν δυνατά χωρίς να μπορώ να καταλάβω ποιος ο λόγος που το κάνουν, ερχόμενοι σε αντίθεση με την εικόνα των ευγενικών νέων που παραχωρούσαν λίγη ώρα πριν την θέση τους στον υπόγειο στα πεθερικά μου.
Μια μικρή βόλτα στην περιοχή που έσφυζε από μπαρ και παρατήρησα ότι για να μπεις σε αυτά έπρεπε να είσαι ενήλικας με ταυτότητα καθώς γινόταν έλεγχος αυστηρός, υπήρχε τουλάχιστον ένας στην ασφάλεια της πόρτας και ότι το ντύσιμο της νεολαίας ήταν κακό για τα γούστα μου.
Κυριακή
Ημέρα επιστροφής , υπέροχος ήλιος με έκανε να ντυθώ ελάφια πράξη που την μετάνιωσα πολλές φορές, αφήσαμε τις βαλίτσες και πήγαμε στο κοντινό μεγάλο πάρκο το Regent's που έχει περιμετρικά πανάκριβα σπίτια, το ανοιχτό περιβάλλον με τον παγωμένο αέρα δεν μας άφησε δυνατότητα να χαρούμε το περιποιημένο πάρκο που φιλοξενούσε πολλά γήπεδα ποδοσφαίρου και τον ζωολογικό κήπο της πόλης.
Διασχίσαμε το κέντρο με στάσεις για λίγα ψώνια, πέρασμα στην piccadilly circus ξανά αλλά ημέρα αυτή την φορά και επίσκεψη στην κινεζική συνοικία που θα ήταν και η τελευταία που θα βλέπαμε στο γρήγορο πέρασμα στην μεγάλη φιλόξενη παγκόσμια πόλη.
Επιστροφή στο δωμάτιο να πάρουμε τις αποσκευές και αναχώρηση με τον υπόγειο προς το αεροδρόμιο.
Αν και Κυριακή τα δρομολόγια συχνά αν και υπάρχει πιθανότητα να έχουν αλλαγές που όμως μπορείς να τις αντιληφθείς άμεσα με το google maps καθώς είχε άμεση ενημέρωση.
Λίγο πριν το τρένο φτάσει και ενώ μπήκαμε με ήλιο ξεκίνησε χιονόπτωση από το πουθενά τόσο που αν είχε συνέχεια θα κινδύνευε η πτήση προς μεγάλη χαρά των παιδιών καθώς θα έχαναν το σχολείο την επόμενη μέρα.
Τελικά σταμάτησε και θα γινόταν κανονικά από το κατάμεστο αεροδρόμιο με τα πάρα πολλά καταστήματα.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση ώρα να γνωρίσω τον φίλο του Καζαντζάκη καλύτερα πριν φθάσει το αεροσκάφος στην Αθήνα.
Εντύπωση μου έκαναν τα πολύ καλά αυτοκίνητα με αρκετά οικολογικά prius και tesla.
Ο έλεγχος διαβατηρίων ήταν εξονυχιστικός με απίστευτη σχολαστικότητα.
Το ταξίδι ξεκίνησε με ανυπομονησία για τις νέες εμπειρίες που θα προσλάβουμε οικογενειακά αλλά και λίγο φόβο αν θα μπορέσει η ετερόκλητη ομάδα να ανταπεξέλθει στις μεγάλες απαιτήσεις που απαιτούνται καθώς και αν θα υπάρξει κάποιο απρόοπτο.
Με αυτές τις αγωνίες στο πίσω μέρος του μυαλού μου ξεκινήσαμε Πέμπτη μεσημέρι από την Αθήνα με κατεύθυνση στο Στάνφορντ του Λονδίνου.
Παρέα μου μετά από λίγους μήνες αποχής ο Καζαντζάκης που τώρα κεντάει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Ζορμπά.
Ξεκούραστα με το τρένο και το μέτρο φτάσαμε στο ξενοδοχείο όπως το είχαμε σχεδιάσει.
Αφήσαμε τα πράγματα και πήραμε το λεωφορείο για το κέντρο που σε λίγα λεπτά με πλημμύρισε απο μνήμες σαν σαν μην είχα λείψει καθόλου. Ίδια ατμόσφαιρα, ίδια ιδιοσυγκρασία όλα στην θέση τους όπως τα θυμόμουν και ήλπιζα.
Βόλτα στα μαγαζιά και πρώτα ψώνια, η θερμοκρασία ήταν ιδανική και ευτυχώς απουσίαζε η βροχή που είχε πάει στην Αθήνα ευτυχώς.
Το βράδυ επιστροφή στο δωμάτιο προσπαθώντας να βάλω στο μυαλό μου που είμαι και ότι δεν είναι όνειρο καθώς και να σχεδιάσω το αυριανό πρόγραμμα.
Παρασκευή
Ένας υπέροχος ήλιος ενισχύει την ήδη καλή διάθεση για την ημέρα που θα ακολουθήσει, έχουμε κλείσει εισιτήρια για να ανέβουμε σε έναν ουρανοξύστη όποτε ξεκινήσαμε προς τα εκεί.
Μετά από έλεγχο ανεβήκαμε με απίστευτη ταχύτητα στον τριακοστό πέμπτο όροφο με βουλωμένα τα αυτιά σε έναν ωραίο τροπικό κήπο με καφετέρια και μπαλκόνι που είχε ανεμπόδιστη θέα σε όλη την πόλη , εντυπωσιακή κατασκευή και όμορφος χώρος.
Κατεβήκαμε μετά από μια ώρα και κατευθυνθήκαμε προς την γέφυρα του Λονδίνου που με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι άλλαξε ο καιρός σε λίγα λεπτά και ξεκίνησε δυνατό χιονόνερο με πολύ κρύο.
Την διασχίσαμε γρήγορα και πήγαμε προς το Μουσείο τέχνης ted με ευεξία λιγότερο για την τέχνη που φιλοξενούσε και περισσότερο για την θαλπωρή που υπήρχε στον χώρο.
Όσο γρήγορα άλλαξε προς το χειρότερο ο καιρός τόσο γρήγορα βελτιώθηκε, έτσι πήραμε κατεύθυνση προς το πολεμικό Μουσείο που τα δύο τεράστια κανόνια είναι τοποθετημένα να υποδέχονται τους επισκέπτες στην είσοδο.
Σύντομος έλεγχος στα σακίδια και παρέα με τα παιδιά ξεκίνα η ξενάγηση με εμένα να δίνω πλήθος πληροφοριών σημαντικών και μη ελπίζοντας να έχω την προσοχή τους.
Επόμενος στόχος το Big Ben που δυστυχώς ήταν καλυμμένος λόγο εργασιών, δίπλα η προεδρική κατοικία πάντα πολύ καλά φυλασσόμενη και με μεγάλο αριθμό επισκεπτών για την πρωθυπουργό.
Μετα από λίγα μέτρα τύχαμε αλλαγή φρουράς και επιθεώρηση των στρατιωτών αλλά και των αλόγων που θα έπρεπε να είναι πλήρως συνεργάσιμα στις εντολές του αυστηρού αξιωματικού.
Χρήση υπόγειου σιδηρόδρομου και μετακίνηση στα docklands που φιλοξενεί την οικονομική καρδιά της μεγάλης Βρετανίας. Ουρανοξύστες και μεγάλες εταιρίες με χιλιάδες υπαλλήλους να έχουν έδρα εκεί νιώθεις την οικονομική δύναμη που υπάρχει κάνοντας την Ελλάδα να δείχνει τόσο μικρή.
Πήραμε ένα τρένο δεν έχει οδηγό και είναι δωρεάν προς το Γκρίνουιτς , ανεβήκαμε όσο γρηγορότερα μπορούσαμε στον ομώνυμο λόφο με αντίπαλο το σκοτάδι που θα έκανε την επίσκεψη ανούσια.
Προλάβαμε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα καθώς έχει θέα το ποτάμι και την πόλη, υπέροχη στιγμή , την ρούφηξα και την αποθανάτισα για να μπορώ την επαναφέρω στο μέλλον στην μνήμη μου.
Ακολουθήστε σύντομη βόλτα στο πλοίο cutty sark και τέλος η επιστροφή στο δωμάτιο τόσο πλούσιοι με μια μόνο ημέρα.
Σάββατο
Πρώτη στάση στο hyde park για να δούμε την αλλαγή φρουράς που γίνεται καθημερινά στις έντεκα, αργήσαμε λίγο αλλά αυτή άργησε περισσότερο από εμάς. Τελικά δεν θα χάναμε κάτι ιδιαίτερο καθώς ήταν μόνο μια μικρή παρέλαση με έφιππους στρατιώτες που πέρασαν εμπρός μας.
Το πολυκατάστημα Χάρολντ ήταν σε κοντινή απόσταση και ευκαιρία να προστατευτούμε από την ελαφριά βροχή , μεγάλη ποικιλία και πολυτελή προϊόντα με ιδιαίτερη πινελιά τον υπάλληλο που είναι στις τουαλέτες και ψεκάζει με ακριβά αρώματα τον χώρο, τελικά όλους τους ψεκάζουν.
Το μουσείο φυσικής ιστορίας ήταν ο επόμενος στόχος, το ψιλόβροχο συνέχισε και έκανε δύσκολη την μισάωρη παραμονή έξω προκειμένου να μπούμε με τον κόσμο να συρρέει από όλα τα μέρη του κόσμου μεταξύ τους πολλούς Έλληνες.
Την θέση του δεινόσαυρου που θυμόμουν στην κεντρική σάλα έχει πλέον πάρει η ραχοκοκαλιά μιας γαλάζιας φάλαινας , υπέροχο κτήριο , παρότρυνση για δωρεά πέντε λιρών στην είσοδο και επίθεση στην τεράστια ποικιλία με οτιδήποτε υπάρχει και υπήρχε στον πλανήτη μας.
Το μουσείο επιστημών που είναι μεσοτοιχία θα είναι η επόμενη επιλογή με το διάστημα και την ανθρώπινη τεχνολογία, παρακολούθηση 3d ταινίας με την πρώτη ανθρώπινη προσελήνωση (που δεν άξιζε τελικά).
Άρχισε να χάνεται ο ήλιος και ήταν τέλεια ευκαιρία να διασχίσουμε το γειτονικό Χάι Παρκ για να βρεθούμε στον κεντρικό εμπορικό δρόμο της πόλης oxford street και να τον ακολουθήσουμε έως το piccadilly circus που είναι οι τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες καθώς και τα θέατρα που δυστυχώς αφήσαμε την θέαση τους για επόμενο ταξίδι.
Επιστροφή στο σπίτι με τον υπόγειο που είναι βολική και ξεκούραστη η μετακίνηση μας σε αυτόν αν και υπήρξαν χρεώσεις που δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί έγιναν.
Πάλι κουρασμένοι αλλά τα τόσο πολλά που είχαμε ζήσει μας είχαν αποζημιώσει.
Έξω από το δωμάτιο που είχε θέα στον δρόμο μου έκανε εντύπωση που έβλεπα του Άγγλους να πίνουν και να φωνάζουν δυνατά χωρίς να μπορώ να καταλάβω ποιος ο λόγος που το κάνουν, ερχόμενοι σε αντίθεση με την εικόνα των ευγενικών νέων που παραχωρούσαν λίγη ώρα πριν την θέση τους στον υπόγειο στα πεθερικά μου.
Μια μικρή βόλτα στην περιοχή που έσφυζε από μπαρ και παρατήρησα ότι για να μπεις σε αυτά έπρεπε να είσαι ενήλικας με ταυτότητα καθώς γινόταν έλεγχος αυστηρός, υπήρχε τουλάχιστον ένας στην ασφάλεια της πόρτας και ότι το ντύσιμο της νεολαίας ήταν κακό για τα γούστα μου.
Κυριακή
Ημέρα επιστροφής , υπέροχος ήλιος με έκανε να ντυθώ ελάφια πράξη που την μετάνιωσα πολλές φορές, αφήσαμε τις βαλίτσες και πήγαμε στο κοντινό μεγάλο πάρκο το Regent's που έχει περιμετρικά πανάκριβα σπίτια, το ανοιχτό περιβάλλον με τον παγωμένο αέρα δεν μας άφησε δυνατότητα να χαρούμε το περιποιημένο πάρκο που φιλοξενούσε πολλά γήπεδα ποδοσφαίρου και τον ζωολογικό κήπο της πόλης.
Διασχίσαμε το κέντρο με στάσεις για λίγα ψώνια, πέρασμα στην piccadilly circus ξανά αλλά ημέρα αυτή την φορά και επίσκεψη στην κινεζική συνοικία που θα ήταν και η τελευταία που θα βλέπαμε στο γρήγορο πέρασμα στην μεγάλη φιλόξενη παγκόσμια πόλη.
Επιστροφή στο δωμάτιο να πάρουμε τις αποσκευές και αναχώρηση με τον υπόγειο προς το αεροδρόμιο.
Αν και Κυριακή τα δρομολόγια συχνά αν και υπάρχει πιθανότητα να έχουν αλλαγές που όμως μπορείς να τις αντιληφθείς άμεσα με το google maps καθώς είχε άμεση ενημέρωση.
Λίγο πριν το τρένο φτάσει και ενώ μπήκαμε με ήλιο ξεκίνησε χιονόπτωση από το πουθενά τόσο που αν είχε συνέχεια θα κινδύνευε η πτήση προς μεγάλη χαρά των παιδιών καθώς θα έχαναν το σχολείο την επόμενη μέρα.
Τελικά σταμάτησε και θα γινόταν κανονικά από το κατάμεστο αεροδρόμιο με τα πάρα πολλά καταστήματα.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση ώρα να γνωρίσω τον φίλο του Καζαντζάκη καλύτερα πριν φθάσει το αεροσκάφος στην Αθήνα.
Εντύπωση μου έκαναν τα πολύ καλά αυτοκίνητα με αρκετά οικολογικά prius και tesla.
Ο έλεγχος διαβατηρίων ήταν εξονυχιστικός με απίστευτη σχολαστικότητα.
Σχόλια