Στοκχόλμη
Στοκχόλμη
Παρασκευή επιτέλους ξύπνησα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι με ανάμικτα συναισθήματα από την μια ανυπομονησία για το επερχόμενο ταξίδι από την άλλη όμως θα ήθελα να πάρω πολλούς μαζί.
Φτάσαμε στην ώρα μας στο αεροδρόμιο μπήκαμε χωρίς καθυστερήσεις και το τρεισήμισι ωρών ταξίδι για την σκανδιναβική πρωτεύουσα ξεκίνησε.
Φτάσαμε σε ένα αξιοπρεπές αεροδρόμιο με ωραία καταστήματα και χωρίς καθυστέρηση μπήκαμε στο λεωφορείο για το κέντρο.
Φτάσαμε μετά από μια ώρα στο ξενοδοχείο που ήταν δίπλα σε έναν κολπίσκο, ισόγειο κτήριο κατασκευή του 1600 με τη μυρωδιά του τζακιού που βρισκόταν στην ρεσεψιόν να σε προϋπαντεί .
Η ευγενική ρεσεψιονίστ μας έδωσε το δωμάτιο όπου αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών μου, τουλάχιστον είχε δυο ξεχωριστά κρεβάτια.
Αφήσαμε τις βαλίτσες και ξεκινήσαμε την βόλτα πηγαίνοντας το διπλανό πανεπιστήμιο που αν και γκρίζο λόγο εποχής ήταν πεντακάθαρο και περιποιημένο .
Το κρύο ήταν τόσο δυνατό που αν έβγαζες τα γάντια μετά από ελάχιστα λεπτά ένιωθες ξυλιασμένα τα δάχτυλα, τουλάχιστον έριχνε χιόνι ανά διαστήματα και έκανε μαγική την εικόνα όπου και να κοίταζες.
Περπατήσαμε προς το κέντρο και σε κάποιο καφέ αποφασίσαμε να καθίσουμε για να πάρουμε δυνάμεις με ένα πλήθος γλυκών να με παρακαλούν να τα δοκιμάσω πήραμε τους καφέδες και καθίσαμε στους αναπαυτικούς καναπέδες παρατηρώντας τους υπόλοιπους να είναι προσκολλημένοι στα κινητά σε χειρότερο βαθμό από ότι στην Ελλάδα.
Εμείς αντίθετα αρχίσαμε να συζητάμε υπό την χριστουγεννιάτικη μουσική που έκανε την αποχώρηση πολύ δύσκολη και να παίρνει πολλές αναβολές.
Εντύπωση μας έκανε η παρέα δύο κοριτσιών που λογικά πήγαιναν δημοτικό ήρθαν μόνα τους πήραν γλυκά κάθισαν συζήτησαν τα έφαγαν χωρίς να κάνουν χρήση κινητού μείναμε εντυπωσιασμένοι με την ωριμότητα τους.
Συνεχίσαμε την βόλτα σκοτάδι πλέον αν και λίγο μετά τις τρείς, για την κεντρική πλατεία της πόλης που λόγο εργασιών δεν ήταν στολισμένη, αντίθετα κάποια καταστήματα ήταν πολύ όμορφα, όπως και μια γειτονική πλατεία που είχε παγοδρόμιο και μπάντα που έπαιζε ωραία μουσική.
Καθίσαμε λίγο να ζεσταθούμε στις φωτιές που υπήρχαν για αυτό το σκοπό και κατευθήκαμε προς την παλαιά πόλη που είναι σε ένα νησάκι.
Στην παλιά πόλη δεν μπορούν να μπουν αυτοκίνητα και είναι τα στενά γεμάτα με μαγαζιά κυρίως μπαρ και καφέ αλλά και τουριστικά. Τα στενά ανάμεσα στα ψηλά κτίρια σταματούσαν το κρύο και έκαναν την παραμονή έξω ευκολότερη.
Πήραμε μια ιδέα αλλά η κούραση και η πείνα ήταν πολύ δυνατές για να μας κρατήσουν εκεί , αφήσαμε το νησάκι με την προοπτική να το επισκεφτούμε την επόμενη μέρα.
Στην επιστροφή σταματήσαμε για φαγητό ελπίζοντας να ξεκουραστούμε και να συνεχίσουμε την βόλτα αλλά τελικά οι δυνάμεις μας δεν ήταν τόσο πολλές να παρατείνουν την έξοδα , σύντομα φτάσαμε στο δωμάτιο που δεν αργήσαμε να κοιμηθούμε.
Δεύτερη μέρα.
Ο χώρος του πρωινού ήταν πολύ ωραίος με θέα από τα παράθυρα προς την θάλασσα σε συνδυασμό με το πλούσιο πρωινό πήραμε την απαραίτητη δύναμη για την μεγάλη ημέρα που μας περίμενε.
Ξεκινήσαμε με το κρύο να είναι το ίδιο τσουχτερό, ακόμα δέκα το πρωί τα περισσότερα καταστήματα κλειστά και την πόλη να ψάχνει να βρει τον ρυθμό με αργές νωχελικές κινήσεις. Σε πολλά σημεία είχε περάσει υπηρεσία του δήμου και είχε ρίξει αλάτι για τον πάγο.
Φτάσαμε σύντομα στην κεντρική πλατεία ψάχνοντας μαγαζιά για δώρα μετά πήγαμε στο δημαρχείο όπου δίνονται τα βραβείο Νόμπελ (με την ευκαιρία βρείτε στοιχεία για τον Νόμπελ έχει ενδιαφέρον η ζωή του) , αν και ήταν ακόμα πριν τις δώδεκα ο ήλιος ήταν χαμηλά σαν να έδυε και χάριζε υπέροχα χρώματα , ένα ζευγάρι μόλις είχε παντρευτεί και η φωτογράφος έδινε οδηγίες στο ζευγάρι γρήγορα πριν χαθεί το υπέροχο φως ή πρίν πεθάνει η νύφη από το κρύο.
Περάσαμε στο κατάμεστο κέντρο καθώς έκαναν οι Σουηδοί τις αγορές του Σαββάτου και πήγαμε στο διπλανό νησάκι που βρίσκεται το παλάτι.
Εκεί όπως και την προηγούμενη μέρα τα μαγαζιά ήταν κατάμεστα που παρόλο απευθύνονταν κυρίως σε τουρίστες και είναι όμορφα.
Φάγαμε και πήγανε για ζεστή σοκολάτα σε μια αλυσίδα καταστημάτων καφέ με την ονομασία espresso house που έχει υπέροχη ατμόσφαιρα.
Τρίτη μέρα.
Ξημέρωσε Κυριακή , το πλούσιο πρωινό έγινε συνήθεια και πως να μην γίνει όταν είναι δίπλα στην θάλασσα σε υπέροχο ζεστό χώρο και ποιοτικά προϊόντα.
Επιστροφή στο κέντρο πολύ κουρασμένοι αλλά πλήρεις εικόνων για την καθιερωμένη στάση για καφέ στα κατάμεστα κατάστημα που πλέον κάθονται όλοι με τα κινητά και διαβάζουν ή γράφουν έως ότου να εξαντληθεί η μπαταρία τους.
Η προσπάθεια μετά την επιστροφή να βγούμε βράδυ πάλι στάθηκε άθλος που δεν τολμήσαμε άλλωστε είχαμε κάνει περισσότερα από είκοσι πέντε χιλιόμετρα όλη την μέρα.
Τετάρτη μέρα και τελευταία ξύπνημα σαν να πηγαίναμε δουλειά, Δευτέρα κιόλας γρήγορα ετοιμάσαμε τα πράγματα, πρωινό με τα ίδια ανάμεικτα συναισθήματα της πρώτης μέρας, θα δούμε επιτέλους τα αγαπημένα πρόσωπα που μας έχουν λείψει με αντιστάθμισμα τις έντονες εμπειρίες μέσα από άλλη κουλτούρα και φύση που πλαισιώνουν αυτόν τον ευγενικό λαό.
Το λεωφορείο πέρασε στην ώρα του και μας πήγε στο ωραίο εσωτερικά αεροδρόμιο για να επιστρέψουμε πλουσιότεροι.
Είμαστε οι εμπειρίες μας.
Μου έχουν κάνει εντύπωση τα ωραία ακριβά αυτοκίνητα κυρίως volvo και tesla, το τεράστιο δίκτυο ποδηλατοδρόμων, τα πεζοφάναρα που είναι παντού και ανάβουν άμεσα με το πάτημα του κουμπιού.
Η χρήση κάρτας είναι απόλυτη για όλα.
Δεν υπάρχει πουθενά αστυνομία αλλά δεν υπάρχει κάτι εχθρικό στους ανθρώπους ούτε νιώθεις απειλή.
Τέλος οι Σουηδοί είναι λεπτοί σε σχέση με τους Έλληνες και οι Σουηδέζες δεν είναι τόσο ωραίες όσο η φήμη τους.
Δεν υπήρχε ίχνος καπνού από τσιγάρο παντού και πουθενά.
Παρασκευή επιτέλους ξύπνησα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι με ανάμικτα συναισθήματα από την μια ανυπομονησία για το επερχόμενο ταξίδι από την άλλη όμως θα ήθελα να πάρω πολλούς μαζί.
Φτάσαμε στην ώρα μας στο αεροδρόμιο μπήκαμε χωρίς καθυστερήσεις και το τρεισήμισι ωρών ταξίδι για την σκανδιναβική πρωτεύουσα ξεκίνησε.
Φτάσαμε σε ένα αξιοπρεπές αεροδρόμιο με ωραία καταστήματα και χωρίς καθυστέρηση μπήκαμε στο λεωφορείο για το κέντρο.
Φτάσαμε μετά από μια ώρα στο ξενοδοχείο που ήταν δίπλα σε έναν κολπίσκο, ισόγειο κτήριο κατασκευή του 1600 με τη μυρωδιά του τζακιού που βρισκόταν στην ρεσεψιόν να σε προϋπαντεί .
Η ευγενική ρεσεψιονίστ μας έδωσε το δωμάτιο όπου αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών μου, τουλάχιστον είχε δυο ξεχωριστά κρεβάτια.
Αφήσαμε τις βαλίτσες και ξεκινήσαμε την βόλτα πηγαίνοντας το διπλανό πανεπιστήμιο που αν και γκρίζο λόγο εποχής ήταν πεντακάθαρο και περιποιημένο .
Το κρύο ήταν τόσο δυνατό που αν έβγαζες τα γάντια μετά από ελάχιστα λεπτά ένιωθες ξυλιασμένα τα δάχτυλα, τουλάχιστον έριχνε χιόνι ανά διαστήματα και έκανε μαγική την εικόνα όπου και να κοίταζες.
Περπατήσαμε προς το κέντρο και σε κάποιο καφέ αποφασίσαμε να καθίσουμε για να πάρουμε δυνάμεις με ένα πλήθος γλυκών να με παρακαλούν να τα δοκιμάσω πήραμε τους καφέδες και καθίσαμε στους αναπαυτικούς καναπέδες παρατηρώντας τους υπόλοιπους να είναι προσκολλημένοι στα κινητά σε χειρότερο βαθμό από ότι στην Ελλάδα.
Εμείς αντίθετα αρχίσαμε να συζητάμε υπό την χριστουγεννιάτικη μουσική που έκανε την αποχώρηση πολύ δύσκολη και να παίρνει πολλές αναβολές.
Εντύπωση μας έκανε η παρέα δύο κοριτσιών που λογικά πήγαιναν δημοτικό ήρθαν μόνα τους πήραν γλυκά κάθισαν συζήτησαν τα έφαγαν χωρίς να κάνουν χρήση κινητού μείναμε εντυπωσιασμένοι με την ωριμότητα τους.
Συνεχίσαμε την βόλτα σκοτάδι πλέον αν και λίγο μετά τις τρείς, για την κεντρική πλατεία της πόλης που λόγο εργασιών δεν ήταν στολισμένη, αντίθετα κάποια καταστήματα ήταν πολύ όμορφα, όπως και μια γειτονική πλατεία που είχε παγοδρόμιο και μπάντα που έπαιζε ωραία μουσική.
Καθίσαμε λίγο να ζεσταθούμε στις φωτιές που υπήρχαν για αυτό το σκοπό και κατευθήκαμε προς την παλαιά πόλη που είναι σε ένα νησάκι.
Στην παλιά πόλη δεν μπορούν να μπουν αυτοκίνητα και είναι τα στενά γεμάτα με μαγαζιά κυρίως μπαρ και καφέ αλλά και τουριστικά. Τα στενά ανάμεσα στα ψηλά κτίρια σταματούσαν το κρύο και έκαναν την παραμονή έξω ευκολότερη.
Πήραμε μια ιδέα αλλά η κούραση και η πείνα ήταν πολύ δυνατές για να μας κρατήσουν εκεί , αφήσαμε το νησάκι με την προοπτική να το επισκεφτούμε την επόμενη μέρα.
Στην επιστροφή σταματήσαμε για φαγητό ελπίζοντας να ξεκουραστούμε και να συνεχίσουμε την βόλτα αλλά τελικά οι δυνάμεις μας δεν ήταν τόσο πολλές να παρατείνουν την έξοδα , σύντομα φτάσαμε στο δωμάτιο που δεν αργήσαμε να κοιμηθούμε.
Δεύτερη μέρα.
Ο χώρος του πρωινού ήταν πολύ ωραίος με θέα από τα παράθυρα προς την θάλασσα σε συνδυασμό με το πλούσιο πρωινό πήραμε την απαραίτητη δύναμη για την μεγάλη ημέρα που μας περίμενε.
Ξεκινήσαμε με το κρύο να είναι το ίδιο τσουχτερό, ακόμα δέκα το πρωί τα περισσότερα καταστήματα κλειστά και την πόλη να ψάχνει να βρει τον ρυθμό με αργές νωχελικές κινήσεις. Σε πολλά σημεία είχε περάσει υπηρεσία του δήμου και είχε ρίξει αλάτι για τον πάγο.
Φτάσαμε σύντομα στην κεντρική πλατεία ψάχνοντας μαγαζιά για δώρα μετά πήγαμε στο δημαρχείο όπου δίνονται τα βραβείο Νόμπελ (με την ευκαιρία βρείτε στοιχεία για τον Νόμπελ έχει ενδιαφέρον η ζωή του) , αν και ήταν ακόμα πριν τις δώδεκα ο ήλιος ήταν χαμηλά σαν να έδυε και χάριζε υπέροχα χρώματα , ένα ζευγάρι μόλις είχε παντρευτεί και η φωτογράφος έδινε οδηγίες στο ζευγάρι γρήγορα πριν χαθεί το υπέροχο φως ή πρίν πεθάνει η νύφη από το κρύο.
Περάσαμε στο κατάμεστο κέντρο καθώς έκαναν οι Σουηδοί τις αγορές του Σαββάτου και πήγαμε στο διπλανό νησάκι που βρίσκεται το παλάτι.
Εκεί όπως και την προηγούμενη μέρα τα μαγαζιά ήταν κατάμεστα που παρόλο απευθύνονταν κυρίως σε τουρίστες και είναι όμορφα.
Φάγαμε και πήγανε για ζεστή σοκολάτα σε μια αλυσίδα καταστημάτων καφέ με την ονομασία espresso house που έχει υπέροχη ατμόσφαιρα.
Τρίτη μέρα.
Ξημέρωσε Κυριακή , το πλούσιο πρωινό έγινε συνήθεια και πως να μην γίνει όταν είναι δίπλα στην θάλασσα σε υπέροχο ζεστό χώρο και ποιοτικά προϊόντα.
Ξεκινήσαμε προς το νησάκι που είναι τα μουσεία , αποφασίσαμε να πάμε μετά πόδια κάνοντας βόλτα στο ήσυχο κέντρο , μετά από πέντε χιλιόμετρα φτάσαμε στο νησί που στην γέφυρα που το συνδέει με την πόλη είχε αρκετό κόσμο που λογο Κυριακής έκανε την βόλτα του καθώς μετά τα μουσεία ακολουθούσε μια υπέροχη διαδρομή παραθαλάσσια με την μια πλευρά να βλέπεις υπέροχα σπίτια και την άλλη θάλασσα και τις απέναντι ακτές, ανά διαστήματα περνάγαμε κομμάτια υπέροχου δάσους .
Οι δρομείς έτρεχαν και εδώ ζηλεύοντας τους και ελπίζοντας να απολαύσω και εγώ καλοκαίρι την ίδια διαδρομή με την φύση να είναι στο απόγειο της.Επιστροφή στο κέντρο πολύ κουρασμένοι αλλά πλήρεις εικόνων για την καθιερωμένη στάση για καφέ στα κατάμεστα κατάστημα που πλέον κάθονται όλοι με τα κινητά και διαβάζουν ή γράφουν έως ότου να εξαντληθεί η μπαταρία τους.
Η προσπάθεια μετά την επιστροφή να βγούμε βράδυ πάλι στάθηκε άθλος που δεν τολμήσαμε άλλωστε είχαμε κάνει περισσότερα από είκοσι πέντε χιλιόμετρα όλη την μέρα.
Τετάρτη μέρα και τελευταία ξύπνημα σαν να πηγαίναμε δουλειά, Δευτέρα κιόλας γρήγορα ετοιμάσαμε τα πράγματα, πρωινό με τα ίδια ανάμεικτα συναισθήματα της πρώτης μέρας, θα δούμε επιτέλους τα αγαπημένα πρόσωπα που μας έχουν λείψει με αντιστάθμισμα τις έντονες εμπειρίες μέσα από άλλη κουλτούρα και φύση που πλαισιώνουν αυτόν τον ευγενικό λαό.
Το λεωφορείο πέρασε στην ώρα του και μας πήγε στο ωραίο εσωτερικά αεροδρόμιο για να επιστρέψουμε πλουσιότεροι.
Είμαστε οι εμπειρίες μας.
Μου έχουν κάνει εντύπωση τα ωραία ακριβά αυτοκίνητα κυρίως volvo και tesla, το τεράστιο δίκτυο ποδηλατοδρόμων, τα πεζοφάναρα που είναι παντού και ανάβουν άμεσα με το πάτημα του κουμπιού.
Η χρήση κάρτας είναι απόλυτη για όλα.
Δεν υπάρχει πουθενά αστυνομία αλλά δεν υπάρχει κάτι εχθρικό στους ανθρώπους ούτε νιώθεις απειλή.
Τέλος οι Σουηδοί είναι λεπτοί σε σχέση με τους Έλληνες και οι Σουηδέζες δεν είναι τόσο ωραίες όσο η φήμη τους.
Δεν υπήρχε ίχνος καπνού από τσιγάρο παντού και πουθενά.
Σχόλια