Simone Cristicchi: Ti regalerò una rosa
Αυτό Το τραγούδι, από την πρώτη βραδιά του φεστιβάλ που παρουσιάστηκε (το φεστιβάλ διαρκεί 5 βραδιές!), έχει ξεσηκώσει κυριολεκτικά την Ιταλία! Χτες (3 Μαρτίου) βγήκε πρώτο, σαρώνοντας όλα τα βραβεία (πρώτη θέση, βραβείο κριτικών, βραβείο δημοσιογράφων, βραβείο Mia Martini).
http://www.youtube.com/watch?v=DT6w2UqMEJA&mode=related&search==
ΘΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΩ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο για να χρωματίσεις το κάθε τι
΄Ενα τριαντάφυλλο για κάθε σου δάκρυ που έχεις να παρηγορήσεις
Κι ένα τριαντάφυλλο για να μπορέσω να σ’ αγαπήσω
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο σαν νά ’σουν νύφη για μένα
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο να σου χρησιμεύσει για να ξεχάσεις
Κάθε μικρό πόνο
Ονομάζομαι Αντόνιο και είμαι τρελός
Γεννήθηκα το ‘54 και ζω εδώ από παιδί
Πίστευα ότι μιλούσα με το διάβολο
Κι έτσι μ’ έκλεισαν σαράντα χρόνια σ’ ένα τρελοκομείο
Σου γράφω αυτό το γράμμα γιατί δεν ξέρω να μιλάω
Συγχώρεσε το γράψιμο μου που μοιάζει με πρώτης δημοτικού
Και εκπλήσσομαι που νιώθω ακόμα κάποιο συναίσθημα
΄Ομως το φταίξιμο είναι του χεριού μου που δεν παύει να τρέμει
Εγώ είμαι σαν πιάνο με ένα σπασμένο πλήκτρο
Παράφωνη συγχορδία μιας ορχήστρας μεθυσμένων
Και η μέρα μοιάζει με τη νύχτα
Στο λίγο φως που διαπερνάει τα θολά τζάμια
Τα κάνω ακόμα πάνω μου γιατί φοβάμαι
Για την κοινωνία των υγιών υπήρξαμε πάντα σκουπίδια
Μπόχα από κάτουρο και μπελά
Τούτη ‘δω είναι διανοητική ασθένεια και δεν υπάρχει θεραπεία
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο για να χρωματίσεις το κάθε τι
΄Ενα τριαντάφυλλο για κάθε σου δάκρυ που έχεις να παρηγορήσεις
Κι ένα τριαντάφυλλο για να μπορέσω να σ’ αγαπήσω
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο σαν νά’ σουν νύφη για μένα
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο να σου χρησιμεύσει για να ξεχάσεις
Κάθε μικρό πόνο
Οι τρελοί είναι κομμάτια μιας ερώτησης δίχως φράση
Χιλιάδες διαστημόπλοια που δεν γυρνούν στη βάση τους
Είναι μαριονέτες απλωμένες να στεγνώσουν στον ήλιο
Οι τρελοί είναι απόστολοι ενός Θεού που δεν τους θέλει
Φτιάχνω χιόνι από φελιζόλ
Η παθολογία μου είναι ότι έμεινα μόνος
Τώρα πάρτε ένα τηλεσκόπιο... μετρήστε τις αποστάσεις
Και κοιτάξτε ανάμεσα σε μένα και σας... ποιός είναι πιο επικίνδυνος;
Μέσα στις πτέρυγες αγαπιόμασταν κρυφά
Πιάνοντας μια γωνιά που ήταν μόνο η δικιά μας
Θυμάμαι τις λίγες στιγμές που νιώθαμε ζωντανοί
Κι όχι σαν τους κλινικούς φακέλους που είναι στοιβαγμένοι στα αρχεία
Από τις αναμνήσεις μου θα είσαι η τελευταία που θα ξεθωριάσει
΄Ησουν σαν ένας άγγελος δεμένος σε ένα καλοριφέρ
Παρόλα αυτά εγώ σε περιμένω ακόμα
Κι όταν κλείνω τα μάτια νιώθω το χέρι σου να με ακουμπάει
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο για να χρωματίσεις το κάθε τι
΄Ενα τριαντάφυλλο για κάθε σου δάκρυ που έχεις να παρηγορήσεις
Κι ένα τριαντάφυλλο για να μπορέσω να σ’ αγαπήσω
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο σαν νά’ σουν νύφη για μένα
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο να σου χρησιμεύσει για να ξεχάσεις
Κάθε μικρό πόνο
Ονομάζομαι Αντόνιο κι αυτή τη στιγμή είμαι πάνω στη σκεπή
Αγαπητή Μαργαρίτα πάνε είκοσι χρόνια που σε περιμένω
Οι τρελοί είμαστε εμείς όταν κανείς δεν μας καταλαβαίνει
΄Οταν ακόμα κι ο καλύτερός σου φίλος σε προδίδει
Σου αφήνω αυτό το γράμμα, τώρα πρέπει να φύγω
Συγχώρεσε το γράψιμό μου που μοιάζει με πρώτης δημοτικού
Και εκπλήσσεσαι που νιώθω ακόμα κάποιο συναίσθημα;
Θα εκπλαγείς πάλι, γιατί ο Αντόνιο ξέρει να πετάει
Αυτό Το τραγούδι, από την πρώτη βραδιά του φεστιβάλ που παρουσιάστηκε (το φεστιβάλ διαρκεί 5 βραδιές!), έχει ξεσηκώσει κυριολεκτικά την Ιταλία! Χτες (3 Μαρτίου) βγήκε πρώτο, σαρώνοντας όλα τα βραβεία (πρώτη θέση, βραβείο κριτικών, βραβείο δημοσιογράφων, βραβείο Mia Martini).
http://www.youtube.com/watch?v=DT6w2UqMEJA&mode=related&search==
ΘΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΩ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο για να χρωματίσεις το κάθε τι
΄Ενα τριαντάφυλλο για κάθε σου δάκρυ που έχεις να παρηγορήσεις
Κι ένα τριαντάφυλλο για να μπορέσω να σ’ αγαπήσω
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο σαν νά ’σουν νύφη για μένα
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο να σου χρησιμεύσει για να ξεχάσεις
Κάθε μικρό πόνο
Ονομάζομαι Αντόνιο και είμαι τρελός
Γεννήθηκα το ‘54 και ζω εδώ από παιδί
Πίστευα ότι μιλούσα με το διάβολο
Κι έτσι μ’ έκλεισαν σαράντα χρόνια σ’ ένα τρελοκομείο
Σου γράφω αυτό το γράμμα γιατί δεν ξέρω να μιλάω
Συγχώρεσε το γράψιμο μου που μοιάζει με πρώτης δημοτικού
Και εκπλήσσομαι που νιώθω ακόμα κάποιο συναίσθημα
΄Ομως το φταίξιμο είναι του χεριού μου που δεν παύει να τρέμει
Εγώ είμαι σαν πιάνο με ένα σπασμένο πλήκτρο
Παράφωνη συγχορδία μιας ορχήστρας μεθυσμένων
Και η μέρα μοιάζει με τη νύχτα
Στο λίγο φως που διαπερνάει τα θολά τζάμια
Τα κάνω ακόμα πάνω μου γιατί φοβάμαι
Για την κοινωνία των υγιών υπήρξαμε πάντα σκουπίδια
Μπόχα από κάτουρο και μπελά
Τούτη ‘δω είναι διανοητική ασθένεια και δεν υπάρχει θεραπεία
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο για να χρωματίσεις το κάθε τι
΄Ενα τριαντάφυλλο για κάθε σου δάκρυ που έχεις να παρηγορήσεις
Κι ένα τριαντάφυλλο για να μπορέσω να σ’ αγαπήσω
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο σαν νά’ σουν νύφη για μένα
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο να σου χρησιμεύσει για να ξεχάσεις
Κάθε μικρό πόνο
Οι τρελοί είναι κομμάτια μιας ερώτησης δίχως φράση
Χιλιάδες διαστημόπλοια που δεν γυρνούν στη βάση τους
Είναι μαριονέτες απλωμένες να στεγνώσουν στον ήλιο
Οι τρελοί είναι απόστολοι ενός Θεού που δεν τους θέλει
Φτιάχνω χιόνι από φελιζόλ
Η παθολογία μου είναι ότι έμεινα μόνος
Τώρα πάρτε ένα τηλεσκόπιο... μετρήστε τις αποστάσεις
Και κοιτάξτε ανάμεσα σε μένα και σας... ποιός είναι πιο επικίνδυνος;
Μέσα στις πτέρυγες αγαπιόμασταν κρυφά
Πιάνοντας μια γωνιά που ήταν μόνο η δικιά μας
Θυμάμαι τις λίγες στιγμές που νιώθαμε ζωντανοί
Κι όχι σαν τους κλινικούς φακέλους που είναι στοιβαγμένοι στα αρχεία
Από τις αναμνήσεις μου θα είσαι η τελευταία που θα ξεθωριάσει
΄Ησουν σαν ένας άγγελος δεμένος σε ένα καλοριφέρ
Παρόλα αυτά εγώ σε περιμένω ακόμα
Κι όταν κλείνω τα μάτια νιώθω το χέρι σου να με ακουμπάει
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα κόκκινο τριαντάφυλλο για να χρωματίσεις το κάθε τι
΄Ενα τριαντάφυλλο για κάθε σου δάκρυ που έχεις να παρηγορήσεις
Κι ένα τριαντάφυλλο για να μπορέσω να σ’ αγαπήσω
Θα σου χαρίσω ένα τριαντάφυλλο
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο σαν νά’ σουν νύφη για μένα
΄Ενα άσπρο τριαντάφυλλο να σου χρησιμεύσει για να ξεχάσεις
Κάθε μικρό πόνο
Ονομάζομαι Αντόνιο κι αυτή τη στιγμή είμαι πάνω στη σκεπή
Αγαπητή Μαργαρίτα πάνε είκοσι χρόνια που σε περιμένω
Οι τρελοί είμαστε εμείς όταν κανείς δεν μας καταλαβαίνει
΄Οταν ακόμα κι ο καλύτερός σου φίλος σε προδίδει
Σου αφήνω αυτό το γράμμα, τώρα πρέπει να φύγω
Συγχώρεσε το γράψιμό μου που μοιάζει με πρώτης δημοτικού
Και εκπλήσσεσαι που νιώθω ακόμα κάποιο συναίσθημα;
Θα εκπλαγείς πάλι, γιατί ο Αντόνιο ξέρει να πετάει
Σχόλια